“Dünyada iki çeşit acı çeken insan vardır: Yaşama sevinci eksikliği çekenler ve yaşama sevinci fazlalığından muzdarip olanlar. Ben hep kendimi ikinci kategoriye sokmuşumdur. Bunu düşündüğünde, neredeyse bütün insan davranış ve eylemleri, temelde hayvan davranışlarından farklı değildir. En ileri teknolojiler ve ustalık bizi en fazla süper şempanze düzeyine getirir. Örneğin; Platon ya da Nietzsche ile ortalama insan arasındaki uçurum şempanze ile ortalama insan arasındaki uçurumdan daha büyüktür. Gerçek bir ruhun, gerçek bir sanatçının, azizin, filozofun krallığı seyrek olarak ulaşılan bir şeydir. Neden bu kadar azdır? Neden dünya tarihi ve evrimi bir ilerleme öyküsü değildir de sıfırların sonsuz ve boşuna bir toplamıdır? Daha büyük bir değer hiç oluşmadı. Kahrolsun,Yunanlılar bundan 3000 yıl önce bizden daha ileriydiler. Nedir o halde insanları gerçek potansiyellerine ulaşmalarını engelleyen şey? Bu soruya karşı başka bir soru sorulabilir, o da şu: İnsanın en evrensel özelliği korku mu yoksa tembellik midir?”
Film: Waking Life (2001)
